روح ما برای پرواز و سیر در همین دنیا نیز در تن نمی گنجد

دنیا کوچک نیست، روح ما برای پرواز و سیر در همین دنیا نیز در تن نمی گنجد

برزول سرزمین یادیاران: این جهان از آسمان تا ذرات زمین، به تعبیر ابوعلی سینای فیلسوف و حکیم، قابل شناخت کامل نیست، نه سخت افزارها و موادش و نه نرم افزارها و سیستم عامل های پدیده ها و موجوداتش و نه ساختار غریزه حیوانات و بسته وجودی رشد گیاهان و ساخت و چهارچوب جامدات.
اندر دل من هزار خورشید بتافت
آخر به کمال ذره ای راه نیافت
فقط یک مورچه، خودش از نظر سخت افزاری و نرم افزاری شاهکاری در خلقت است.
آنقدر زیبائیهای این جهان وسیع اند که نمیتوان فانی بودن را به بیهوده بودن تفسیر نمود، یعنی که خالق، اینهمه سلیقه و پیچیدگی را بی جهت لحاظ ننموده است.
آفرینش اینهمه مخلوق از نظر نوع، کمیت و جمعیت بیهوده نیست و زیبائی و صفات کمال مخلوقات را نیز، فقط میتوان به طبع بهشتی و آفرینشگری احسن و اکمل تعبیر نمود.
هر چه که دانش، تجربه، آگاهی و عشق افزایش می یابد، انگار جهان نیز در دید شناسنده آگاه، بسط و گسترش می یابد، جزئیاتش، کلیاتش، زیبائیها و مهندسی و معماری شگفت آورش.
علاقه عارفان به مرگ یا گذر از دنیا، بدلیل کوچکی یا زشتی دنیا نبوده است، یک علت آن تمایل به خروج از محدودیت تن مادی است.
بدن را قفس دان و جان مرغ پران
قفس حاضر آمد تو جانا کجایی
و علت دیگر و اصلی، مثل تمایل به بازگشت از سفر هر مسافر به خانه، برای ادامه زندگی و حیات اصلی است، مثل بازگشت از تماشای طبیعت و مناظر یا حتی اردوئی سخت و سازنده، برای ادامه فرآیند رو به جلو زندگی است.
لازم بذکر است که توانائیهای جسم انسان، در عین محدودیت مادی بسیار وسیع اند، از توانائیهای اعجاب آور مانک ها و راهبان در معبد شائولین مثال میزنم تا تکنیکهای ورزشی، تا خلاقیتها و ساخته های دست بشر، همگی بر پایه جسم و البته مرتبط با تفکر و روان اند.